Ikkje mange dagane før jul fekk eg ei gåve som og gav meg grunn til å takka for det gamle. Ein kjenning var oppom Hykken med noko gamalt skrot av nokre bøker. Han ville ikkje ha dei, dei var gamle som alle haugar.
Men eg ville ha dei. Fleire av dei skal i glasbur når det nye biblioteket mitt i fjoset vert ferdig.
Her var eventyrbøker, bøker av Rasmus Løland, Theodor Dahl og ikkje minst mange høgreligiøse skrifter.
I boka finn eg mykje god jærsk humor - og ei avkrefting av at Jæren er det mørke fastland.
"Jæren er det lyse fastland" slår han fast i siste setningen i boka.
Kanskje kan denne forteljinga syna litt av "tonen" i boka :
"På Husveg i Varhaug lå en mann i høyløa om natten. Det var i slåtten, og han likte å kjenne den fine høyangen. Bort på natten måtte han opp et naturens ærend. Mens han stod der i løa sanste han ei hulder, som sat oppå slindro og glodde på ham og lo. Men manne brydde seg ikkje om hulla. Han bare stod han. ----- Og så sa han opp til henne: ---Ja bare le du. -------Så grede du inkje den stonno. ---
Ser fram til mykje god lesing i tida som kjem.
Og om eg har noko nyttårsynskje til deg så må det vera at du dette året har nokon kring deg som er så glad i deg og tek så godt vare på deg som dette:
Gamle bøker fra Jæren må nå være en skatt.
SvarSlettKan tenke meg du får mange fornøyelige stunder
sammen med de.
Ha ei herlig helg :)
Hei :) koseligt igår. Veldig fin blogg du har, mye kjekt å sjå her. Komme til å følge deg vidare :)
SvarSlettHelsing Anne-Lise